The 5-Second Trick For เศรษฐกิจไทยครึ่งปีหลัง
The 5-Second Trick For เศรษฐกิจไทยครึ่งปีหลัง
Blog Article
อีกอย่างคือภาคเอกชนที่เป็นบริษัทใหญ่ๆ เขามีเงินอยู่แหละ แต่เงินลงทุนอาจจะไปที่ต่างประเทศมากกว่า เช่น จีน เวียดนาม ซึ่งก็น่าเสียดาย แต่ก็เข้าใจได้เช่นกัน เพราะนักลงทุนที่ถือเงินน่าจะอยากลงทุนในประเทศที่มีโครงสร้างพื้นฐานและระบบนิเวศดีกว่า รวมถึงมีนโยบายภาครัฐที่สดใสกว่า
เตรียมมาตรการช่วยเหลือและเยียวยาผู้ประกอบการและแรงงานที่ได้รับผลกระทบ
อัตราดอกเบี้ยของทั้งโลกส่วนใหญ่จะอยู่ในช่วงขาลง กำลังซื้อจะค่อยๆ กลับมา ทำให้ต้นทุนทางการผลิตสินค้าสามารถแข่งขันกันได้”
ดอกเบี้ยสูง ออมเพื่อเป้าหมาย เงินฝากพร้อมความคุ้มครอง ระบบจองคิวเข้ารับบริการที่สาขา ประกันทั้งหมด ฉันต้องการ
“รับเหมา” หวังโครงการภาครัฐกระตุ้นจ้างงาน-สินเชื่อดอกเบี้ยต่ำอุ้มเอสเอ็มอี
ผมว่าในไทย สิ่งหนึ่งที่จำเป็นคือพึ่งตัวเองให้มาก หมั่นพัฒนาทักษะและศักยภาพของตัวเอง หาความรู้ความเข้าใจในอินเทอร์เน็ต ถ้ามีงานทำก็ต้องรู้ว่าจะเก็บออมอย่างไร อย่าลืมว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ทำงานไปจนเกษียณก็ต้องแน่ใจว่ามีเงินเก็บพอ พยายามเพิ่มศักยภาพตนเองให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้
ย้ำรัฐบาลกระตุ้นเศรษฐกิจแบบรักษาพื้นที่ทางการคลัง
บริหารความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยน บริหารความเสี่ยงอัตราดอกเบี้ย บริการด้านการลงทุน บริการรับจัดการบริหารความเสี่ยงอัตราแลกเปลี่ยน
ถ้าวันนี้อยากปฏิรูปเศรษฐกิจระยะยาว มีอะไรที่เรายังทำได้อยู่อีกไหม
ราชอาณาจักรกัมพูชา สาธารณรัฐประชาชนจีน ปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน เซี่ยงไฮ้ เขตบริหารพิเศษฮ่องกง สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนาม สาธารณรัฐสิงคโปร์ view สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ บริษัทในกลุ่มเอสซีบี เอกซ์
หลายคนน่าจะคุ้นเคยกับ พระอภัยมณี วรรณคดีโดย สุนทรภู่ ที่ว่าด้วยตัวละครสุดแฟนตาซีในเกาะแก้วพิสดาร ซึ่งภายหลัง นักวิชาการก็ออกมาวิเคราะห์ว่าสถานที่ต่างๆ ในพระอภัยมณีนั้น เป็นได้ตั้งแต่เกาะเสม็ด ไปจนถึงแหลมพรมเทพ เรื่อยไปจนเกาะเว้แห่งอินโดนีเซีย!
ถามตรงๆ คุณคิดว่าเศรษฐกิจไทยใกล้วิกฤตหรือยัง มีระเบิดเวลาอะไรรอเราอยู่ในระยะยาวไหม
การลงทุนที่ว่าคือการลงทุนประเภทไหน
เรื่องที่สองคือการปรับโครงสร้าง ที่แม้จะเห็นผลช้า แต่ต้องยิ่งทำให้เร็ว ผมว่าเราต้องปรับโครงสร้างหลายเรื่อง อย่างเรื่องที่ว่าเราไม่ได้ลงทุนและไม่มีอุตสาหกรรมเพราะต้องใช้เทคโนโลยีสูง คำถามคือเรามีเทคโนโลยีนั้นไหม ถ้าไม่มีเรานำเข้าได้ไหม ที่สำคัญกว่านั้นคือเรามีทรัพยากรบุคคลที่มีความรู้ความสามารถเพียงพอที่จะทำงานควบคู่กับเทคโนโลยีใหม่นั้นได้หรือไม่